1974 Eagles - On The Border

Iedere artiest of band gaat wel eens muzikaal gezien de mist in door een slecht album uit te brengen. Alhoewel, er zijn uitzonderingen. The Eagles is zo'n band met albums die van kop tot staart goed zijn. Eagles (1972), Desperado (1973), One of these nights (1975), Hotel California (1976), The long run (1979), allemaal albums die geweldig zijn en elk van de albums bevat minimaal één grote hit en oersterke albumtracks.

On the Border kwam in 1974 uit en is misschien niet het meest succesvolle album van The Eagles, maar zoals ik al aangaf, slechte albums hebben ze nooit gemaakt. Country rock en ballads wisselen elkaar op deze plaat gebalanceerd af. Already Gone is een stevige opener en wordt gevolgd door tranentrekker You never cry like a Lover. Ol'55 kennen we tegenwoordig ook van Acda & De Munnik en ook Best of my love is vaak gecoverd (Maxi Priest, Clif Richard). De hommage aan James Dean (to fast to live to young to die) kan zo op een tegeltje. Hoogtepunt van het album is absoluut A Good Day In Hell.

The Eagles hebben een stempel gedrukt op de muziek uit de jaren zeventig. Hun countryrock was een aangename afwisseling tussen alle glamrock, soul en disco.