1969 The Beatles - Abbey Road

Ik heb afgelopen dagen mijn best gedaan om een ander album dan dat van de Beatles te bekronen als beste album van een jaar. Natuurlijk is Revolver het beste album van 1966, logisch is het dat Sergeant Pepper’s Lonely Hearts Club Band het beste was van 1967 en de keuze voor The White Album voor 1968 had vanzelfsprekend geweest… Dus aangezien ik deze meesterwerken niet in het zonnetje heb gezet, kies ik voor 1969 toch maar weer eens voor de Fab Four. Want zij zijn toch de grondleggers van de popmuziek van de afgelopen 45 jaar.

Net als in de Top 40 hadden de Beatles de primeur om als eerste aan de top te staan van de allereerste albumlijst die in Nederland verscheen. Het album opent met Come Together. Was dit een laatste noodkreet van John Lennon, die het onvermijdelijke uiteenvallen van de band voorzag? George Harrison trakteert ons op Something en Here Comes The Sun. Ook Ringo liet van zich horen op Octopussy’s Garden. 10cc heeft goed geluisterd naar Oh Darling toen het Oh Donna opnam.

Natuurlijk vond John Lennon dit een vreselijk slecht album. Eens verzameling nummers die nog niet af waren. Dat was waarschijnlijk omdat op het album de bijdrage van Paul McCartney overheerst. Hij zorgde ervoor dat het album van She came through the bedroom window, via Golden Slumbers en Carry The Weight haar climax bereikt in The End.

Zo eens per jaar realiseren we ons hoe goed deze band eigenlijk wel niet was. En dus zijn we ook blij met het “nieuwe” album LOVE. Zullen we dan over 37 jaar zeggen dat dat het allerbeste album van 2006 was?