Ziggy Marley - Love is my religion

Het is zomer en de vakantie komt er aan. Dat betekent dat de reggaeplaatjes uit de kast gehaald mogen worden. En dus was het tijd voor Ziggy Marley om weer eens wat nieuws uit te brengen. De oudste zoon van legend Bob is de studio ingedoken zonder de Melody Makers en bespeeld nagenoeg alle instrumenten op het album. Ook schreef en produceerde hij alle nummers.

Afgelopen jaren heeft Ziggy zich vooral ingezet voor zijn stichting U.R.G.E. dat zich richt op het helpen van zieke en kansarme kinderen en voor Youth AIDS. Daarnaast maakte hij wat nummertjes voor soundtracks en jawel, hij sprak de stem in van een van de kwallen in Sharks’ Tale.

Zijn vorige “solo”album Dragonfly was zeker geen hoogstaand werkje. Ziggy heeft dus besloten om veilig een standaard reggae plaatje te maken. Into the groove is een rustige opener die gevolgd wordt door titeltrack Love is my religion, dat absoluut een van de hoogtepunten van het album is. Zijn boodschap is dat in kerken, moskeeën en synagogen die liefde moet worden gepredikt. Ouderwetse ska horen we terug in Black Cat. Keep on dreamin lijkt een loflied voor zijn vader te zijn. En natuurlijk bevat een standaard reggae-album ook een dub-nummer (Be Free) en gaat er een nummer over slavernij (Still the storms come).

Al met al een goed te beluisteren plaat die met koptelefoon op, ogen dicht en tuinstoel naar achteren, in de zon met een lekkere (fles) Malibu of een Tequila Sunrise met parapluutje genuttigd moet worden. Zet daarna ook weer eens het album Jahmekya van Ziggy op, want dat blijft natuurlijk zijn beste album!

Op 16 juli aanstaande is Ziggy overigens te zien op Two Sevens Splash in Amsterdam, samen met zijn broer Damian, die waarschijnlijk dan in de buurt van een coffeeshop te vinden is, want die houdt wel van een sterke bak!

Son of a Plumber - A Per Gessle project

En wederom staat er een juweeltje in de platenkast: Son of a Plumber, het nieuwste project van Per Gessle van Roxette. Verwacht geen Roxette album als je dit aanschaft. Laat je verbazen door de vele korte maar o zo pakkende nummers.

Per Gessle is na ABBA waarschijnlijk de grootste muzikant die Zweden op de popkaart heeft gezet. Nog voordat hij startte met Roxette had hij veel succes met de Zweedstalige band Gyllene Tider. Ook heeft hij in Zweden al enkele succesvolle solo-albums op zijn naam staan.Son of a plumber is zijn nieuwste soloproject.

Door de lengte van een aantal nummers krijg je het gevoel dat het titelsongs zijn voor tv-series als Friends, Cheers of de wie kent het nog De Doornvogels. Ieder nummer denk je al ooit een keer te hebben gehoord.

Overduidelijk is dit album beïnvloed door de allergrootsten uit de popmuziek. “Jo-Anna Says” had van de Beatles kunnen zijn, “I have a party in my head” lijkt op Simon & Garfunkel en “Late Later On” lijkt gepikt van R.E.M. En dit is geen schande want alle nummers zijn een genot voor je oren.
Het Beach Boys-achtige “Are you an old hippie Sir” is het intro van 5 trakx die elk hooguit 2 minuten duren, maar die je zeker niet afzonderlijk zou moeten luisteren.

De tweede cd van deze dubbelaar begint met een door Ennio Morricone geïnspireerd instrumentaaltje. “Substitute (For a real deal)” is het eerste nummer dat ook op een Roxette album zou passen.

Waarschijnlijk zullen we eind van het jaar weer een verzamelaar van Roxette tegemoet kunnen zien, met jawel, enkele nieuwe trakx. Eén ding is zeker: Per Gessle kan ook zonder Roxette!

Seeed - Next!

Met het WK in Duitsland in zicht is het tijd om ons te verdiepen in een Duits elftal: Seeed. Deze bubble/dancehall/reggae formatie is ons natuurlijk al opgevallen door de single Rise & Shine die steevast vermeld wordt op de KX-site als Speed! Dit nummer was eerder een hit in de reggaescene in het Duits: “Aufstehen!”.

Deze multiculti-band uit Berlijn is van plan de rest van de wereld te veroveren. Na drie in Duitsland zeer succesvolle albums werd het tijd om van hun laatste album Next een internationale versie te maken. Dat bleek niet zo moeilijk als je Ding in Thing kan vertalen.

We bubbelen met onze buikjes op “Stand Up”. Relaxen doen we op “Waterpumpee” en “She got me Twisted”. Ska-invloeden horen we terug in “Goosebumbs”. De sterkste nummers zijn naar mijn mening “Respectness”, “Double Soul” en “Papa Noah”, nummers die zo uit de koker van The Postmen hadden kunnen komen.

Op het album van Seeed krijgt de delegatie assistentie van The First Lady of Dancehall Ladie Saw en Cee-Lo Green van Gnarls Barkley. Je kan ze zien tijdens de opening van het WK op 9 juni aanstaande.

Dat er zoveel vrolijkheid uit Duitsland kan komen is natuurlijk een grote verrassing.Shaggy ga aan de kant! Luister naar deze “Deutsche Schallplatte”! (Tip voor Ekdom).

James Hunter - People gonna talk

Wat is 2006 een geweldig muziekjaar! Nadat ik Matisyahu en Jimmy Lidell had ontdekt, ben ik alweer toe aan de derde artiest die de wereld mooier maakt dankzij zijn muziek. Het is “one of the best kept secrets in British R’n'B and Soul” volgens Van Morrisson. En hij kan het weten want de afgelopen jaren heeft James Hunter meegespeeld met op enkele albums van Van the Man.

James Hunter heeft een voorliefde voor muziek uit de jaren 50 en 60, en dat is duidelijk na het beluisteren van het album. Dit album, lekker ouderwets analoog opgenomen in de Toe Rag Studios in Londen, klinkt alsof het in de jaren 60 is opgenomen. De ruis is op bijvoorbeeld goed te horen als je hem keihard afspeelt. Maar het is wat mij betreft een blijver en dus een tijdloos album. Het gebruik van instrumenten als de grote bas, de tenor- en baritonsax zijn juist vernieuwend in de hedendaagse popmuziek.

De blanke soulstem van James Hunter en de schijnbaar simpele teksten zorgen dat er voor dat het album “People gonna Talk” geen slechte nummers bevat. Alle nummers op het album hebben twee dingen gemeen: James Hunter schreef ze allemaal zelf en ieder nummer is uiteindelijk - hoe je het ook went of keert - een liefdesliedje.

De single “people gonna talk” is in één take opgenomen, en dat maakt het nummer zo sterk. Het ritme van de ska hou je vast in “No Smoke Without Fire” en “You Can’t Win”. Daarna gaan we naar de R’n’B met “Riot in my heart” dat je lekker kan meeschreeuwen. “Mollena” is een prachtige ballad. “Tell her for me” en “It’s So Easy To Say” kon door Sam Cooke gezongen zijn. En wat zou de invloed geweest zijn van Van Morrisson op “Talking ’bout My Love”?
Dus schaf maar aan en je krijgt geen spijt!

Neil Diamond - 12 Songs

Hij ligt al even in de winkel maar dankzij de airplay (of moet ik netplay zeggen) van “Save me a Saturday night” en “Delirious Love”op KXradio zal iedereen wel nieuwsgierig zijn geworden naar de overige 12 songs op het geweldige nieuwe album van Neil Diamond.

Neil Diamond kennen we natuurlijk allemaal als groot songwriter van I’m a believer (Monkees), Solitary Man (Johnny Cash) en Red Red Wine (UB40 – doe ik het toch). Maar vooral als singer van “Cracklin’ Rosie”, “Beautiful Noise” en natuurlijk de Pulp Fiction classic “Girl you’ll be a woman soon”.

Het door Rick Rubin geproduceerde album laat Neil Diamond kaal en akoestisch klinken, waardoor je door zijn heerlijke stem gepakt wordt. Je moet echter wel eerst door het slaapverwekkende en langdradige “Oh Mary” heen, maar daarna maakt hij het goed met je! “Hell yeah” doet de jaren 70 Neil herleven. ”Save me a Saturday Night” bezorgd je kippevel. “Delirious Love” is samen met “Man of god” het hoogtepunt van het album.De afsluiter “We” is een van de vrolijkste liefdesliedjes van de afgelopen jaren.
Wat mij betreft mag Neil volgend jaar het album 365 Songs uitbrengen, voor elke dag eentje!

En tenslotte: ik kan het natuurlijk fout hebben, maar toen ik naar “What’s it gonna be” luisterde, begon ik spontaan “Willem wat heb je grote handen” te zingen. Pijnlijk…

Bos' Best Top 10

1. nerina pallot - everybody's gone to war
2. bruce springsteen - o mary don't you weep
3. aggrolites - mr misery
4. zutons - valerie
5. dixie chicks & rick rubin - not ready to make nice
6. little willies - love me
7. fatboy slim - old pair of jeans
8. james hunter - mollena
9. band of horses - funeral
10 veronicas - when it all falls apart