Het is hem dan toch gelukt. Ali staat op eigen benen. Werd hij in het verleden nog geholpen door overige
UB40 leden, dit album heeft hij zonder hun hulp in elkaar gezet. Het eerste echte solo album na 28 jaar trouwe dienst. Ali had geen vertrouwen in het management van de bv UB40 en nam een risicovolle beslissing, hij brak met de band. Alsof zijn voormalig leeftijdgenoot
Michael uit de
Jackson Five stapt. Tuurlijk dacht Ali dat het wel goed zou komen, maar toen zijn oudste broer duncan als zijn vervanger werd opgeroepen voelde hij zich, hoe hou ik het netjes, genaaid.
Mick Jagger wordt toch ook niet vervangen door zijn broer als dit bij de
Rolling Stones zou gebeuren?
Maar goed, deze ordinaire geldkwestie heeft nu geleid tot een derde solo album van Alistair opgenomen in Londen ipv zijn vertrouwde
The Abbatoir Studio in Birmingham. Samen met de
DEP-band, een verwijzing naar het oude UB40 label.
Ali is verantwoordelijk voor alle teksten, arrangementen, leadgitaar, percussie en zoals verwacht zijn eigen management! Met uitzondering natuurlijk van de teksten van de covers. Standaard is er weer eentje van reggae-icoon
Johnny Holt, maar de nieuwe single
Out from under is een original van
Britney Spears, waarschijnlijk op verzoek van een van zijn acht kinderen.
En wederom wordt Ali ondersteunt door andere artiesten, zoals de Duitse reggaester
Gentleman,
Shaggy bij de
Tom Jones klassieker
She's a lady en
Craig David. Nog steeds geen sporen van de duetten met
Stevie Wonder en met
Coolio. De laatstgenoemde samenwerking is zoekgeraakt nadat de opnames op Jamaica werden afgerond met een grote zak wiet.
Hoogtepunten zijn de track
Don't shoot the messenger en de cynische rap van
Sway in
It's a crime:
"Aim High and by the time YOU'LL BE 40 you'll be sittin on a million" en ..."They're to busy sipping on red red wine"Het album
Flying high is geen hoogvlieger. Een strandje met een kabbelende zee als achtergrond. Het is gemaakt voor verstokte fans (ik dus) en je kan er het beste naar luisteren als je in de tuin bij 30 graden in je hangmat ligt, zwetend van de hitte en je je dorst lest met rosé of een koud biertje (nu dus terwijl ik dit schrijf). Dus mocht je deze recensie pas met een witte kerst lezen, wacht even tot de zon gaat schijnen!
